3 Ocak 2010 Pazar
2010 DA HAYALLERİNİZİN KAPISI GERÇEĞE AÇILSIN
Yeni yıla bir saat kalana kadar, Nevin teyzeciğimin doğum günü kutlamasındaydık.
Canım teyzeme, bir arada olmamızın mutluluğunu paylaştığımız, şaşadan uzak ama çok samimi, mini bir kutlama yaptık.
Kendisini buradan bir kez daha kutluyor, uzun ömürler diliyorum.
Teyze sen her şeyin en güzelini hak ediyorsun. Kalbinden geçen ne varsa bu yıl hepsinin gerçek olmasını dilerim, seni çok seviyorum.
Yeni yıla evimiz de girdik. Evimizin önüne yapılan apartmanlardan dolayı ne yazık ki manzaramız kapandı. Havai fişeklerin sadece sesini duyar olduk. Ama yine de saatler 24:00’ı gösterdiğinde balkona çıktım. Atıldığı yerlerde kıyametlerin koptuğuna emin olduğum, insanın aklına coşkuyla kutlanan mutlu eğlenceleri getiren havai fişeklerin sesini dinledim. Yüzümde oluştuğunu hissettiğim mutlu ifade ile kapadım gözlerimi. Kapadım ve şükrettim.
Doğruyu söylemek gerekirse 2009 yılı benim açımdan pek parlak sayılmazdı. Buna rağmen düşününce, hayatımda şükredilecek ne çok şey olduğunu bir kez daha fark ettim umutla ve mutlulukla.
Şükrettim, sağlığım var.
Şükrettim, sağlıkla, mutlulukla kucaklaşıp, birbirimize gelecekle ilgili iyi dileklerde bulunabildiğimiz bir ailem var.
Şükrettim, severek yaptığım bir işim var.
Şükrettim, çok sevdiğim ve aynı şekilde sevildiğime inandığım dostlarım var.
Şükrettim, soğuk bir evimiz değil, sıcak bir yuvamız var.
Şükrettim, yeni yıla girdiğimiz daha ilk dakikalarda beni hatırlayıp arayanlarım var.
Şükrettim, sonsuz bir yaşama sevincim ve içimde kanat çırpan umutlarım var.
Şükrettim, istediğim şekilde yön verebildiğim bir hayatım var.
Şükrettim, en sıkıntılı anlarda birden bire hayatıma bir sihirli değnek dokunduran Allahım var.
Ve arkasından dua ile sıvadım şükürlerimin üstünü.
Dua ettim, bütün bunların hayatımda hep olması için.
Dua ettim, 2011 yılına girdiğimiz yılbaşı gecesinde bunların iki, hatta üç katı sayabilecek durumda olmak için.
Dua ettim, 2010 yılı için hazırladığım kalkınma planımın tamamını uygulayabilecek fırsatları yakalayabilmek için.
Dua ettim, ülkemizde ve dünyamızda barışın sağlanması için.
Dua ettim, herkesin evinin barkının olması ve tencerelerinin hep kaynaması için.
Dua ettim, renkli televizyonumuzun kan rengi değil, toz pembe göstermesi için.
Dua ettim, hırsızlığın, hayırsızlığın, yolsuzluğun, yokluğun, yok olması için.
Ve dua ettim, daha biiiiiirrr çok şey için.
Sonra lokum yeğenim Emirhan’ımı aldım karşıma, oynadık, zıpladık, eğlendik dakikalarca.
Arkasından çok sayıda batıl inancı olan bir arkadaşınız olarak YILBAŞI GECESİ YAPILMASI GEREKENLER yazımda belirttiğim bir çok inancımı da yerine getirerek hafifledim.
Derken ev halkı birbirlerine tekrar iyi dileklerde bulunarak, evlerine, odalarına çekildi teker teker. Ben de kadim dostlarıman Ali beyin, doğum günü hediyesi olan kitabımı alıp uzandım yatağıma. 31 Aralık sabahı, saat yedi de açılan gözlerim, 1 Ocak sabahının ancak saat dördüne kadar dayanabildi uykusuzluğa.
Harika bir gecenin sonunda harika bir güne uyandım çok şükür.
Bundan sonra her şeyin daha da harika olması tek isteğim.
Allah hepimizin gönlüne göre versin arkadaşlar.
2010 yılında aklınızdan geçen ne varsa hepsinin hayırlısı ile gerçekleşmesini diliyorum. Tabiî ki sağlıkla, huzurla, mutlulukla, umutla…
Sevgilerimle,
Güngör Ekinci
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
Dualarınız kabul olsun.
Yorum Gönder