20 Şubat 2013 Çarşamba

FERHAT ile SIRIN Teruel´de...

Ferhat ile Sirin :-)
 Geçen hafta sonu Zaragoza´ya çok yakin bir sehir olan Teruel´e gittik.  Çunku 14 Subat sevgililer gununun oldugu hafta,  bu sehirde adina Fiesta Medieval denilen bir  festival oluyor. Aslinda anlami itibari ile Teruel Aşıklari da denilebilir. Çunku burada da Ferhat ile Sirin, Kerem ile Asli gibi imkansiz bir ask yasanmis. Bu ask oykulesmis ve yuzyillardir Teruel´de kutlanmaya baslanmis.


Teruel çok buyuk bir sehir degil ama çok tarihi bir sehir. Modern tek bir yapi gormedim diyebilirim.


 Bu tarihi sehrin içinde,  bir de insanlarin festival suresince tarihi kostumlerle dolastigini soylersem, nasil bir uç gun geçirdigimizi siz dusunun artik.


Sokak isimlerinin levhalari bu sekilde. 


  Kimi tas devrinden kalma, kimi asilzade gibi, kimi bir aristocrat, gibi papaz gibi, kimi bir savasçi kimi o donemin halki gibi giyinmis yuzlerce, cidden abartmiyorum, yuzlerce insan.
Turistler sayesinde sehrin nufusu neredeyse ikiye katlanmisti. Bazen adim atmakda zorlaniyorduk. 



    Kendimi adeta  bir filmin içinde gibi hissettim. Hersey çok ilginçti.


Bizi buraya arkadasimiz Raquel ( ortadaki)  davet etti.  Bize haftanin anlaminida kisaca anlatip, sizde kendi ulkenizin efsane asklarini orta oyunu olarak sergileyebilirsiniz dedi.  Bu arkadaslarimizin uçu de aslinda Ispanyol.  Istanbul da Ispanyolca ogretmenligi yapiyorlar. Ve onlarda  festivale bizim ulkemizin kiyafetleri ile katilmayi tercih etmislerdi.

Boyle olunca,   Canimin Içi ile bende  hadi biz de Ferhat ile Sirin olalim dedik.
 Ben canlandirabilecegimiz sekilde  kisa bir Ferhat ile Sirin metni hazirladim. Fakat 1. Gun biz kostumlerimizi giydik fakat oyun için bize sira gelmedi. 
2. gun de bize oynamamiz teklif edildi ama kostumlerimiz yanimizda degildi. Onun için hikayeyi canlandirmak nasip olmadi, sozle anlattik bizde.     


Teruel asiklarinin isimleri ise Diego ve Isabel. Onlarin asklarina Las Bodas De Isabel De Segura deniliyor.
1217 yilinda yasamislar.
Bu iki genç, çocukluklarinindan itibaren  birbirlerine tutku ile asiktirlar. Ama bu imkansiz bir asktir. Çunku mevzu yuzyillardir degismeyen ayni mevzudur ; zengiz kiz, fakir oglan.
Isabel'in ailesi dönemin en zengin ve soylu ailelerinden biridir.  Bu yüzden Isabel´in ailesi iki gencin evlenmesine izin vermemektedir. Isabel´in babasi  Diego´nun  savasa gidip 5 yil boyunca donmemesini ve para kazanip tam 5 yil sonra donmesini ister. Diego bunu Kabul eder. Giderken Isabel ona  5 yil boyunca kimse ile evlenmeyecegi ve hiç kimseyi opmeyecegi konusunda  soz verir . Diago atina atlayip savasa gider. 


Aradan 5 yil geçer. Diego Teruel´e doner. 
Ve dondugu gun ogrenirki Isabel´e, kendisinin oldugu soylenmis.
Ve Isabel bir gun once baska bir asilzade ile evlendirilmistir.  
Diego ask acisi ile bagirir, haykirir, olamaz, beni bekleyecekti, ilk opucugunu bana verecekti der. Askinin acisina dayanamaz, yere yigilir ve olur.
Isabel ertesi gün Diego'nun cenaze toreninde yikilmis, perisan bir vaziyette gelir. 

 Diego´ ya yasarken veremedigi  ilk  opucugu  simdi vermek istemektedir. 
Ama evlidir  ve bunu yapmasi dogru degildir.  



Yine de sevdigi adama kavuşamamis olmanin acisi ile masum öpücüğünu butun aski ile  Diego'nun  dudaklarina birakir.  Ve bu öpücükten sonra,  Isabel de olur ve Diego'nun üzerine yığılır.  

 Artik ikiside sonsuzlugu gitmistir. 
  

 Bunun uzerine butun Teruel halki, asiklarin aileleri ve Isabel´in bir gunluk kocasi kahrolur.  Perisan koca, halkin onunde dokunakli, yurek yakan bir konusma yapar. “ O hiç benim olmadi, hep Diego´yu sevdi, onlari yanyana gomun”  der.
                                  Ve bu iki asik oldukden sonra kavusabilmis olmalari umidi ile yanyana gomulur. 

Sehir merkezinin bir kaç yerine yuksekçe platformlar yapilmisti. Iste butun bu hikaye, kisa gosteriler seklinde bu platformlarin uzerinde kulaklikli mikrofonlarla canlandirildi.  Ornegin bir gun bir sokakda 10 dakikalik gosteri ile Diego savasa gitti. Diger gun baska bir gosteri ile savasdan geldi ve Isabel´in evlendigini ogrendi. Ve son gunde son gosteri olarak aci son yasandi. Yukaridaki fotografda sag alt kosede platform var. Karsidaki binalarin camlarindada insanlari gormektesiniz. Iste o insanlar bile o sirada oyuna dahildi.
Hersey olaganustu, çok gerekçi ve çok duygusaldi. Tabutlari bile gosyaslari içinde bu kalabaligin arasindan tasidilar. 
VE ASAGIDAKI FOTOGRAFLARDA SIZLERE ORTAMI DAHA IYI ANLATABILMEK IÇIN ÇEKTIGIM DIGER FOTOGRAFLARDAN BAZILARI.







Heryere çadirlar kurulmustu.  Isteyenler  festivalden once bu çadirlardan birine dahil olup odemesini yapiyor.   

Sonra  bu çadirlarda pisen yemeklerden yiyebiliyordu.  Bizde yukaridaki fotografdaki çadira dahil olduk. 


 


Her çadirin bunlar gibi, 
kazanlari, tencereleri, izgaralari  var. 


Normalde geleneksel olarak domuz pisiriyorlar. Bende kendi kendime diger seylerden yerim diye dusunmustum.  Ama o kadar nazik ve iyi niyetli insanlar ki, biz hiçbirsey demedigimiz halde,
sirf bizim için geleneklerini degistirip normal et pisirdiler.




Hiç kimse bir oyun için gorevli degil.

Usenmemisler, hem kendileri hazirlanip,

 hem de çocuklarini hazrilamislar.

Gunlerce sokaklarda bu sekilde dolastilar. 

Aslinda bu onlarin yuzyillardir suregelen bir adeti.


Bu festival surecini tatil olarak gorup baska yerlere gitmek yerine,  adetlerine sahip çikmalari çok sahane bence. 
  

Yaban domuzu ile dolasan bir koylu



Ara sokaklar 


Farkli açilardan Teruel



Raquel´in annesinin evinde bir ogle yemegi

Burada boga gosterisi yapiliyordu, fakat bogayi bir turlu goruntuleyemedim.

Alttaki ve ustteki fotograflarda ise boga bizi goruntuleyecekti neredeyse :-)

Nasil korktum, nasil kostum anlatamam. Çok komikti halimiz :-)

Kebab ustasi olur da domuz ustasi olmaz mi? 
Çiçekden taç seçerken. Farkli renkte bir taç aldim ama.



Krepçi. 
Ferhat´im egleniyor :-)

Bizim çadirdaki yakin arkadaslarimiz. Sol dan saga; en soldaki arkadasin ismini malesef hatirlayamiyorum suan, Jose, Lutfi, Elena, Canimin Içi, ben, Luz, Raquel ve Juan.

Hava sicakligi gunduz iyi sayilirdi ama aksamlari -2 ´yi buluyordu. Onun için biraz usuduk, biraz yorulduk ama gerçekten degdi. Çok sahane 2 gece 3 gun oldu bizim için. Yeni bir sehir, yeni dostlar, yeni bir kultur kesfettik. 
Teruel´den bu kadar. Bakalim sirada neresi var. 
Fotograflari uzerlerine tiklayarak buyutebilirsiniz.

Sevgilerimle,
Gungor Ekinci Saglik