3 Ekim 2013 Perşembe

LEYLEGIN AGZINDAKI BEBEK BIZIM :-)


Özlemle, umutla, mutlulukla hepinize yurekden merhabalar sevgili okurlar. 
Uzun zaman oldu degil mı? Nasilsiniz bakalım? Umarım hepinizin hayatında hersey yolunda, keyifler tikirindadir.
Tamam, tamam. :-)  " Güngör, bizi bırakda, bunca zamandır asıl sen nerelerdeydin, ne yaptın ? " dediğinizi duyar gibiyim.

Arkadaslar, valla nerden başlasam, nasıl anlatsam bilemiyorum ama, sizlere benim icin coooook önemli olan bir haberim var. 

Nirinii niiiiiiiinnnnn ; bebek bekliyorum.   :-)))))))))))

Evet,  Rabbim nasip ederse, Nisan ayinin basinda bizde çocuklular kervanina katilicaz insallah. 
Içimde çiçekler açiyor, kelebekler uçuyor, guvercinler kanat çirpiyor sanki. Allahim bu guzel duyguyu isteyen tum kadinlara nasip etsin, tattirsin insallah. 

Aslinda yazmayi istedigim okadar çok olay, duygu ve dusunce varki nasil siralasam, nerden baslasam bende bilemedim. Onun için oncelikle blogda olamadim sure boyunca geçen hamilelik surecimi sizlerle paylasmaya karar verdim.  

Temmuz ayının ortalarına yakındı, iki gün boyunca şiddetli mide bulantisi ve vücut ağrısı sıkıntısı yasadım. Ama yediğim birsey dokundu heralde  dedim, hastaneye gitmedim. Doktor arkadasımızdan aldığım tavsiyelere gore evde  tedavi oldum. Bunu takip eden bir ay boyunca ise geceleri hep ateslendim. Fakat yazin havalar burada çok sicak geçtigi için sicaklardandir dedim yine bisey anlamadim.
Sonrasinda, yani Agustos ayinin ortalarinda ise artik bunyem daha belirgin belirtiler gostermeye baslayinca doktora gittik. Ve beni gozyaslarina bogan o muhtesem haberi aldik.
Iste o gunden sonra eski Gungor gitti yerine çok tuhaf bir gungor geldi inanin.
Simdiye kadar hiç kusmadim ama bulantilardan oldum oldum dirildim. Hemde sadece sabahlari da degil, gece uyurken bile neredeyse 24 saat.

Beni taniyanlar bilir çikolata ve çerez delisiyimdir. Birakin bunlari yemek, paketlerini bile gormeye tahammul edemez oldum.  Son gunlerde çikolatayi az da olsa yiyebiliyorum. Ama çerezleri sirf bebek için zorla çikolataya batirip yiyorum ve uzerlerine hemen su içiyorum. 

Ilk 3 aylik surecin içinde dogru duzgun beslenebildigim soylenemez malesef.  Midemi rahatlatsin diye sadece tuzlu peynirle ekmek yiyebiliyordum.  Et gorunce kan ve ahir kokusu, tavuk gorunce kumes kosusu, balik gorunce yogun bir sekilde iyot ve yosun kokusu aliyordum ve midem kalkiyordu.

Ama gozumde bunlardan daha buyuk sabikali birsey var ki o da salça. Allahim yarabbim ben ki yemegin bol yagli ve salçalisini seven bir kulundum boyle mi olacaktim ?!
Ozellikle 1,5 aydan 3. ayin sonuna kadar hemen hemen herseyden igrenti gelmisti.  O donemde bazi seyleri zorla yemistim. Zorla yedim diye simdi onlarida gormek istemiyorum.

Bu sureçde sadece meyvelerle aram iyiydi. Her meyveyi yiyebildim.  Birgun Canimin içi murdum erigi getirdi. Aslinda oncesinde canimin çektigi birsey degildi ama,  erikleri gorunce çok ilginç bir sekilde sanki hayatimda ilk kez erik goruyormusum gibi çok buyuk bir sevinç kapladi içimi. Bir aksamda evde otururken buranin meshur bir yemegi var Tortilla de patatas diyorlar, patatesli omlet benzeri birsey diyebilirim. Canim ondan çekiyordu, nasil oldu anlamadim ama  bir kaç saat sonra Canimin içi bir dilim sicacik Tortilla ile geldi. Okadar sik aklimdan geçenleri okuyorki bazen olagan ustu guçleri oldugunu dusunuyorum zaten. :-)
Bir de bir meyve suyu reklaminda seftalinin ikiye bolunmus hali hosuma gitmisti.
Bunlarin disinda da zaman zaman annemin boregi ve mantisi, Sukriyemin sarmasi birde çitir çitir lahmacun için olsada yesek dedigim olmustu.   Turkiyeye gittigimde doya doya yerim artik insallah.

Veeee hayatimi dar eden kokular….
Hangisi mi? hepsi….

Yemek kokusu, sokak kokusu, insan kokusu, dukkan/ restaurant kokusu, nehir kokusu, çamasir kokusu, temizlik maddeleri kokusu….Kisaca akliniza gelebilecek her turlu koku.
Hatta 2 hafta once televizyonda bir dizide evin annesi utu yapiyordu. Vallahi kadin utu yaptikca bizim ev utu kokmaya basladi. Oyle midem bulandiki kanali degistirdim.

Hee televizyon demisken, hani su bulasik makinesi reklamlari var ya, onlarda ki yemek artiklarini gormeye de dayanamiyorum. Sigaranin cigerleri ne hale getirdigini gosteren reklama ise hiç tahammulum yok.
Bunlara tahammulum yok da baska seye var mi sanki ?
Midemi bulandiran seylerden biride bilgisayardi. Bilgisayari gorunce bile basim donup midem bulanmaya basliyordu. Kendisi ile yeni yeni duzelmeye basladi aramiz. Birde konsantrasyon ve enerji eksikligi sorunum  var. Odadan salona geçerken bile nefes nefese kaliyorum. Bir paragraflik bir metin bile okusam okudugum seye konsantre olamiyorum ve okudugumu anlayamiyorum dogru duzgun. Bu nedenlede blogumdan da uzak kaldim zaten.

Siddetli bas agrilarimdan, dis agrilarimdan, bel ve karin agrilarimdan, bazen tepeden tirnaga kadar her yerimi saran inanilmaz siddetli vucut agrilarimdan, uykusuz gecelerimden, her dustan sonra kollarimda ve bacaklarimda olusan siddetli kasintilardan,  rahatsizliklarimin her fazlalasmasinda acaba “ minik canim “ da   yolunda gitmeyen birsey mi var diye diye yasadigim endiselerden,  tuhaf ruh hallerine girip sebepli sebepsiz aglama isteklerimden ve tum bunlarin detaylarindan bahsetmiyorum bile. Ne kadar rahat bir 3 ay geçirmisim degil mi ?! :-)))
Neyseki geçen hafta 3. ayimizin dolmasi ile bu hafta bunyemde ve huyumda bazi seyler yoluna girmeler basladi. 
Sevgili okurlar kaç dakikadir kaç cumle, kaç durum okudunuz hepsi anne adayinin hayatini guçlestiren durumlar degil mi  ? Ve tum bu sikintilarin hepsini ayni anda yasiyorsunuz.  Ki saniyorum ki bu yazdiklarimin ne kadar zor seyler oldugunu en iyi yasayanlar bilir. Tabiki sorumluluk sahibi baba adaylarinin destegini de kesinlikle unutmamak lazim. 

Bu arada yeri gelmisken, benim yuzumden dogru duzgun yemek yiyemeyen, gece uykusu uyuyamayan, surekli aglak bir suratla evde dolasan esine tahammul edip destek olan, anlayis gosteren   Canimin Içine  butun kalbimle tesekkkur ederim.
Arkadaslar tum bu yazdiklarimi yasarken oyle çok seyler fark ediyorum ve dusunuyorum ki anne baba hakki ile ilgili olarak. Sonraki yazimda bunlara da deginecegim.
Bu   mujde içerikli bir merhaba yazisi olsun.  Simdilik minik canimdan ve benden hepinize yurekden selamlar, sevgiler olsun.
Çiçegi burnunda anne adayi Gungor Ekinci Saglik

Gorsel vektorelçicim.net´den.