ALLAH'IM BABAMI ÇOK SEV

Her yil 18 Mart´ta Çanakkale Zaferi ile kutlardik canim babamin dogum gununu.

Vefatini da baska bir bayrama saklamis meğerse iyi yureklim.

19 Mayis gunu sessiz, sakin bir sekilde ayrildi aramizdan.

Babam son zamanlarda çok hastaydi.  Bir gorup doneyim diye endişe ve üzüntü ile 19 Mayis sabahi buradan yola çiktim.  Saat 16:00´da evin onundeydim. O an çok ilginç bir sey oldu. Sanki ev agliyor gibi geldi bana. Içeri girdim, yurumeye basladim. Her sey film gibiydi.  Sanki içerisi sisliydi, duvarlar, kapilar, perdeler her sey agliyordu sanki. Once salonda annemi gordum. O da rahatsizligindan dolayi hiç kalkmadan yatiyor ( 1-2 aya kadar iyilesecek insallah). 

Sonra babamin yattigi odaya gittim. O an basimdan asagiya kaynar sular dokuldu sanki. Babam gozleri kapali bir sekilde sadece nefes aliyordu.  Zar zor bir yudum sicak çorba içirdim pipetle. Ama o an benim orada oldugumun farkinda degildi bence.  Saat 17:00 civari daha sesli baba baba diye bagirdim.

Çok ilginç bir sekilde babam o an gozlerini açti. Bana gulumsedi. Elimi sıktı. Gozlerini kapatti. Arada Kelime-i şehadet getirdi. Ve saat 5 buçuk civarı  hiç inlemeden, zorlanmadan, sakince,  uykusunun içinde aramizdan ayrildi…Gitti… 

Baba!

Hep endise ederdim, ya sagligina yetisemezsem diye. Ya da ben dondukten sonra vefat edersen ve cenazene yetisemezsem diye.

Hani ben bir seye sıkılınca sen hep derdin ya “ sen tasa etme ben hallederim”. Bunu da hallettin baba. Istanbul´da bulundugum bir haftalik sure içinde hem vedalasmak, hem de evlat olarak orada bulunarak seni hak ettigin gibi guzel bir sekilde ugurlamak kismet oldu bana. Bir haftalik  sure içinde hem sagligini, hem vefatini, hem mevlidlerini gordum baba.

Selâni duydugumuzda evimizde deprem oldu sanki. Seni evden çikartirlarken gozumun onune  hangi animiz geldi biliyor musun?

Hani ben ilkokula giderken okulda çok fazla öğretmen arkadasin vardi. Ben de folklor ekibindeydim. Ve bir 23 Nisan gunu toren oncesi hepiniz ogretmenler odasinda halay çekmistiniz. Ne kadar mutluyduk.      Oyyyy Eyip Ekinci simdi seni boyle mi gorecektim?

Seni son bir hafta içinde goren herkese “ ben aslinda gidiyorum, çok hastayim, ama Gungor´u bekliyorum” demissin. Ahh babam, can babam…Ben duyduklarimin hangi birine yanayim simdi…

7.gun mevlidinin okunacagi gun sabahtan itibaren hava çok kapaliydi.Ev ve bahçe doldu tasti sevenlerinle. Hava tum gun kapali olmasina ragmen hiç yagmadi. Ne zaman ki son misafirimiz gitti, son masalar sandalyeler bahçeden kaldirildi,  o dakika yagmur yagmaya basladi. Rabbim seni ne kadar çok sevmis olacak ki her seyin çok kolay oldu canim babam. 

Mezarinin tam ayak ucunda çok buyuk bir ihlamur agaci var baba. Bas ucunda da bir çesme. Sokagin adini bilsen çok sasirirsin. Ekinci Sokak.

“Baba çinar agaci  gibidir. Meyvesi olmasa bile onun gölgesi yeter” derler. Biz sana da doyamadik, golgene de doyamadik. Artik ayak ucundaki ihlamur agacinin altinda golgelenecegiz canim babam.

Vefatini duyan tum dostlar, akrabalar, arkadaslar, komsular akin akin geldiler taziyeye. Gelemeyenler defalarca arayip paylastilar acimizi. (Gelen gelemeyen, arayan soran herkesten Allah razı olsun. Sağ olsunlar var olsunlar) Her gun duan okundu evde.

Şapkani getirdim gelirken. Az once onume koydum. Sonra bir çay sana koydum bir çay kendime. Bayagi bir konustuk, dertlestik seninle. Aslinda ben konustum sen dinledin. Iyiki de her konusmamizda sana “ seni çok seviyorum “ demisim. Sen de hep ayni cevabi verirdin bana “ Ben de seni çok seviyorum, hepinizi çok seviyorum”. İyi ki buraya da gelmişsin, torunlarını görmüşsün.

Gunlerdir çok garip bir ruh hali içindeyim baba.  Sanki her gun seni anmazsam, gonul koyacakmissin, uzulecekmissin gibi geliyor. Çok sukur ki rabbim dayanma gucu  veriyor. Güzel anılarımızı düşünerek avunmaya çalışıyorum artik. Ama cok garip bir duygu içimdeki. Ne ilk günlerdeki kadar çaresizce durmadan agliyorum, ne de vafatindan onceki kadar mutluyum. Bir tuhafim anlayacagin.  Sanki karanlık bir fırtınanın içindeyim ve fırtınanın dinmesini, ortamın aydınlatmasını bekliyorum. Boyle boyle alisiliyormus demek ki.

Her sey için çok tesekkur ederim baba.

Bizi sonsuz sevip, sevgisini hep belli eden bir baba oldugun için  çok tesekkur ederim. Bize ogrettigin tum degerler için çok tesekkurler. Saygiyi, sevgiyi, omuz olmayi, destek vermeyi, paylasmayi,  kiymet bilmeyi,  Ataturk´u, Hz. Muhammet´i.…Hepsi için çok tesekkurler. Son yillarda hiç sampiyon olamasada sayende Fener´li olmakta guzeldi be baba.

Eskiden şakalasirdik seninle. Sen evin buyuk aslaniydin ben kuçuk aslani. Bildigim tek sey artik hiç bir sey eskisi gibi olmayacak baba. Her sey eksik kalacak. Her guzel durumda kardeslerimle ve annemle keske simdi sen de buarada olsaydin diyecegiz.  

Rabbim seni çok sevsin canim babam.

Peygamberimize komsu etsin. Çektigin agrilar ve çileler kefaretin olsun. Yattigin yer nurla dolsun. Rabbim gunahlarini affetsin baba.  Mekanin cennet olsun.

Kurban bayramına çok az kaldı... Babalar gunu de yaklasiyor…Neyse...dedim ya hiç birşey eskisi gibi olmayacak...

Hem sen hem de hakkin rahmetine kavusmus olan tum babalar hepiniz nur içinde uyuyun baba. Sag olan butun babalara da saglikli uzun omurler dilerim.

Seni çok seven ve sonsuza kadar sevecek olan kizin.

Kuçuk aslan Gungor Ekinci Saglik