Sevgili Selgin,Esra
ve Banu, bu uç degerli kadin, gelirlerinin onemli kurumlara bagislancagi 3
harika kitabin hayat bulmasini sagladilar. Bununla da kalmayip mektuplarimiza
kitaplarda yer vererek bizleride bu mutluluga, heyecana ve gurura ortak ettiler.
Kendilerine ne kadar tesekkur etsek az a,ama buradan, yurekden tesekkur etigimi belirtmek istiyorum.
Once İMZA: KIZIN
dediler, benim sonradan haberim oldugu için bu projede yer alamadim
malesef. Ama gozlerim dolarak okudum buyuk
yurekli kadinlarin babalarina yazdiklari mektuplari.
Daha sonra İMZA : KARIN dediler. Ben de Canimin Içi için
yazdigim mektubumla yer aldim kitapda.
Simdi de IMZA : BEN dedik birlikde.
Yine bir sosyal sorumluluğa hizmet edecek bir kitap çikti
ortaya. Bu kez Türgök (Türkiye Görme Özürlüler Kitaplığı)
yararına satılacak kitabimiz.
Benim kitabim henuz gelmedi. Ama içinde benim için çok
kiymetli, yazilarini çok severek takip ettigim blog arkadaslarimin mektuplarinin
kitapda yer aldigini biliyorum.
Ayrica sizlerin
de isimlerini mutlaka duymus oldugunuz Canan
Tan, Cemre Birand, Çiçek Dilligil, Derya Baykal, Ece Vahapoğlu, Esra Harmanda, Nazlıcan
Özkan, Sevinç Erbulak, Şafak Pavey, Yonca Tokbaş gibi isimlerinde kitapda yer aldigini belirtmek isterim.
Basta sevgili Selgin,Esra
ve Banu hanimlar olmak uzere, kitapda
emegi geçen herkese bir kez daha tesekkur ediyor , hepinize keyifli okumalar
diliyorum.
Sevgilerimle,
Gungor Ekinci Saglik
Hayatınızda son söz söylemek isteseniz kime, ne
derdiniz?
Farklı sosyokültürel yapılardan kadınlar, hayatlarındaki ilk erkek olan babalarına yazdılar önce mektuplarını. Tüm söylemek istediklerini bu mektuplarda dile getirdiler. Sonrasında kız çocukları büyüdü ve karşılarına çıkan diğer erkeklere, eşlerine, sevgililerine, beyaz atlı prenslerine döktüler içlerini. Son olarak da "İmza: Ben" ile hayatta son söz olarak kime neyi söylemek istediklerini dile getirdiler. Kimi kendine, kimi geçmişine, kimi hastalığına, kimi hiç doğmayacak çocuğuna… Kolektif mektuplardan oluşan üçlemenin son kitabı "İmza: Ben" ile hiç tanımadığınız ya da çok yakından tanıdığınız kişilerin dünyalarına farklı bir gözle bakacak, belki de her bir mektupta kendinizi bulacaksınız.
(Tanıtım Bülteninden)
Farklı sosyokültürel yapılardan kadınlar, hayatlarındaki ilk erkek olan babalarına yazdılar önce mektuplarını. Tüm söylemek istediklerini bu mektuplarda dile getirdiler. Sonrasında kız çocukları büyüdü ve karşılarına çıkan diğer erkeklere, eşlerine, sevgililerine, beyaz atlı prenslerine döktüler içlerini. Son olarak da "İmza: Ben" ile hayatta son söz olarak kime neyi söylemek istediklerini dile getirdiler. Kimi kendine, kimi geçmişine, kimi hastalığına, kimi hiç doğmayacak çocuğuna… Kolektif mektuplardan oluşan üçlemenin son kitabı "İmza: Ben" ile hiç tanımadığınız ya da çok yakından tanıdığınız kişilerin dünyalarına farklı bir gözle bakacak, belki de her bir mektupta kendinizi bulacaksınız.
(Tanıtım Bülteninden)
