Hersey cok yeniydi benim icin.
Evlilik, es olmak, farklı bir ülke, bilmedigim farklı bir dil, farklı yemekler, farklı iklim,
bir haftalık tatillerin dısında ilk kez aileden ayrilma, eski dost ve arkadaslarla gorusememe,
buyuk bir ozlem duygusu, yeni arkadaslari tanimaya ve kendimi ifade etmeye calışma,
farkli mekanlar, farkli insanlar, farkli kultur, farkli cografya,
hat safhadaki köpek fobim...
Sekiz ay icinde tanısıp, asık olup, evlendiğim Canımın ici dısında, hersey yabanciydi bana.
Bu yabancılık, kimi zaman mayhos bir elma tadı biraksa da
ağzımda, cogu zaman kıvamında yapılmış baklava tadındaydi hersey cok
şükür. Insan ilişkilerimde sorun
yasamadım diyebilirim. Konusma diliyle anlatamadiklarimi beden dilimle
anlatmaya çalıştım.
Yeri geldi, kasapdan dana eti alabilmek icin “ mööö”
yaptım, yeri geldi kuafore saclarimi kestirmek
istiyorum derken elimle makas isareti yapip
“ kirt kirt” dedim.
Kimi
zaman, kendime haksizlik yapip ogrenemeyecekmiyim acaba derken, kimi zaman brova bana diyip alkisladim
kendimi.
Bazen onca kalabaligin icinde kendimi
çok yalniz hissettiğim oldu, bazen bu
kadar kisa surede ne cok sevilmisim meger diye halime şaşırdığım.
Parkda pesime kopek kostugunda sahibi ilgilenmeyince, korkudan bağıra bağıra aglayip, köpek sahibine turkce ağzıma geleni saydığımı
da itiraf ediyorum bu arada.
Ben cok ana baba hayır duası alan bir evlattim.
Sanırım onların sayesinde Rabbim Canımın icini
çıkardı karşıma.
Sevgili esim buradaki yasantimi kolaylastirmak icin elinden
geleni yapti sagolsun. Varligi ile
taclandirdigi hayatıma, tanistirdigi dostlari ile, eksik etmedigi guveni ile, bolca sundugu
destegi ile, surpriz tatilleri ile
farkli
renkler, farkli lezzetler katti.
“ Nasıl geçecek bu aylar, özleme
dayanabilecekmiyim, buraya alisabilecekmiyim ?“ diyordum kendi kendime. Gözümde büyüyen sekiz aydan sonra, önce haftaları bitirdik birlikte, şimdi
ise gün sayıyoruz istanbula gitmek icin.
Allah nasip ederse haftaya pazar gunü iki haftalik tatil icin istanbul´a gidiyoruz.
Allah nasip ederse haftaya pazar gunü iki haftalik tatil icin istanbul´a gidiyoruz.
Cok sikistirilmis bir programimiz var gerçi ama, araya uç gunluk de Adana tatili
sikistiracagiz kismetse. Ayrica yigenim Emirhan´in sunneti var, biz de kirvesiyiz allah kismet ederse.
Bol kosturma, bol telas.
İnanılmaz heyecanlı, mutlu, ve
özlem doluyum.
En çok neyi ozledim biliyor musunuz ?
Sevdiklerime dokunmayi...
Uzun soluklu aile ve dost sohbetleri yapmayi,
bu sohbetler
sirasinda çay bardaklarinin dolup dolup bosalmasini.
Daha tatile bir hafta var ama bu gunlerde tatilden baska bir sey dusunemedigim için
dayanamadim simdiden yazdim kisa bir sure sonra Istanbul yolcusu oldugumuzu.
Neyse bari, simdiden bize hayirli yolculuklaaaaarrrr….
Sevgilerimle,
Gungor Ekinci Saglik