Yakinda yolculuk var...Hasret sona eriyor...

Hersey cok yeniydi benim icin. 
Evlilik,   es olmak,   farklı bir ülke,  bilmedigim farklı bir dil,   farklı yemekler,  farklı iklim, 
bir haftalık tatillerin dısında  ilk kez aileden ayrilma,  eski dost ve arkadaslarla  gorusememe, 
buyuk bir ozlem duygusu,  yeni arkadaslari tanimaya ve kendimi ifade etmeye calışma, 
farkli mekanlar, farkli insanlar, farkli kultur, farkli cografya, 
hat safhadaki köpek fobim...

Sekiz ay icinde tanısıp, asık olup, evlendiğim Canımın ici dısında,  hersey yabanciydi bana.

Bu yabancılık, kimi zaman mayhos bir elma tadı biraksa da ağzımda, cogu zaman kıvamında yapılmış  baklava tadındaydi hersey cok şükür.  Insan ilişkilerimde sorun yasamadım diyebilirim. Konusma diliyle anlatamadiklarimi beden dilimle anlatmaya çalıştım. 

Yeri geldi, kasapdan dana eti alabilmek icin “ mööö”    yaptım,  yeri geldi  kuafore saclarimi kestirmek istiyorum derken elimle makas isareti  yapip  “ kirt  kirt”  dedim. 

Kimi zaman, kendime haksizlik yapip ogrenemeyecekmiyim acaba derken,  kimi zaman brova bana diyip alkisladim kendimi.  

Bazen onca kalabaligin icinde kendimi çok yalniz hissettiğim oldu,  bazen bu kadar kisa surede ne cok sevilmisim meger diye halime şaşırdığım.  

Parkda pesime kopek  kostugunda sahibi ilgilenmeyince,  korkudan bağıra bağıra aglayip,  köpek sahibine turkce ağzıma geleni saydığımı da itiraf ediyorum bu arada. 

Ben cok ana baba hayır duası alan bir evlattim.  

Sanırım onların sayesinde Rabbim Canımın icini çıkardı karşıma.  

Sevgili esim  buradaki yasantimi kolaylastirmak icin elinden geleni yapti sagolsun.  Varligi ile taclandirdigi hayatıma,  tanistirdigi dostlari ile,  eksik etmedigi guveni ile, bolca sundugu destegi ile,  surpriz tatilleri ile 

farkli renkler, farkli lezzetler  katti.

“ Nasıl   geçecek bu aylar, özleme dayanabilecekmiyim, buraya alisabilecekmiyim ?“ diyordum kendi kendime.  Gözümde büyüyen sekiz aydan sonra,  önce haftaları bitirdik birlikte,  şimdi ise  gün  sayıyoruz  istanbula gitmek icin.

Allah nasip ederse haftaya  pazar gunü iki haftalik tatil icin istanbul´a gidiyoruz.  

Cok sikistirilmis bir programimiz  var gerçi ama, araya uç gunluk de Adana tatili sikistiracagiz kismetse.  Ayrica yigenim Emirhan´in sunneti var,  biz de kirvesiyiz allah kismet ederse.

Bol kosturma, bol telas.

 İnanılmaz heyecanlı, mutlu, ve özlem doluyum. 

En çok neyi ozledim biliyor musunuz ?

Sevdiklerime dokunmayi...

  

Uzun soluklu aile ve dost sohbetleri yapmayi, 

bu sohbetler sirasinda çay bardaklarinin dolup dolup bosalmasini.

Daha tatile bir hafta var ama bu gunlerde  tatilden baska bir sey dusunemedigim için dayanamadim simdiden yazdim kisa bir sure sonra Istanbul yolcusu oldugumuzu.

Neyse bari, simdiden bize hayirli yolculuklaaaaarrrr….

Sevgilerimle,

Gungor Ekinci Saglik