Kitap tavsiyelerim var

Ispanya´ya gelirken yanimda bir kaç roman ve Can Yucel´in de iki siir kitabini getirmistim. 

Canimin Içi kardesinin rahatsizligindan dolayi Istanbul´a gitmisti. Sagolsun gelirken gazetelerin disinda iki kitap  da O getirdi bana.  Burada okudugum kitaplarin içinden en begendiklerimden bir demet hazirladim bugun sizlere.  

Idda ediyorum bu kitabi okuyan herkes bitirince kendisine  " ben kimim" diye soracaktir.

Kitapda behsedilen hayatlar kalburustu bir kesime ait aslinda.  Çunku Istanbul´da bir çok insanin  geçim derdinden dolayi hayatlarini sorgulamak akillarina gelmiyor bile. Ama bir de herseye sahip olup, sahip olduklarindan sikilanlar, hatta sahip olduklarinin oneminin  farkinda olmayanlar, kiymetini bilmeyenler  var. Boyle zamanlarda insanlar degisiklik ararlar ya hani, yazarimiz hayatlarini sorgulayip, farkli arayislara giren çok sayida karakteri bir araya getirmis kitabinda.  

Acikcasi ben çok begendim.  Konu,  anlatim,  karakterlerin gerçege yakinligi,  hersey çok hosuma gitti.   Onun için bu kitap tavsiye edeceklerim arasinda bir numara.

2 numarada iki tap birden var. Ikisi de  Can Yucel imzali. Biri Sevgi Duvari, digeri Can feda.

Yine harika, yine siradinlikdan uzak, yine dusundurucu.

Ya mutlu gorundugun gibi ol,

Ya mutsuz gorundugun gibi öl.

     Canfeda isimli kitabindan.

Bu kitabi bir kafede oturmus okuyordum. 

Birden yan masadan bir soru yoneltildi tarafima," pardon siz Turk musunuz ?"

Evet deyince, ayakustu muhabbetimiz oldu bu iki kisiyle.

Megerse onlarda Turkmus, egitim nedeni ile bir ay için buradalarmis.

Ispanya´da Can babanin kitabinin okundugunu gormekden çok mutlu olmuslar, 

onun için  bana seslenmek istemisler.

...

Civil civildi gozleri

Yeni dagilmis bir ilkokul gibi.

      Sevgi Duvari isimli kitabindan.

Kitapda birbirinden guzel, yureklerinize dokunacak 46 deneme yazisi var. 

Tuncay Terzihanesi ilk deneme. Terzihanedeki kumaslar hayatla ortusturulmus diyebiliriz eserde.

Bastan sona hepsini çok begendim ama en ilgimi çeken Askin Semti isimli yazi oldu. 

Mısır Valisi Mehmet Ali Paşa devrilince, kızıyla damadı arasına da ayrılık girer.

İstanbul'a girişi yasaklanan damat, sürgün hayatı yaşarken, valinin kızı neredeyse her gün Osmanlı Sarayı'nın kapısını aşındırır. Kocasının affedilmesini ve İstanbul'a gelmesine izin verimesini ister. Sonunda bu dileği kabul edilir. Fakat iki sevgilinin hiç çocukları olmaz.  

Zeynep Hanım ile kocası Kamil Bey bir çocuk hastanesi kurarlar. Hastanenin bahçesindeki türbede yan yana yatan iki sevgili sayesinde de aşk, İstanbul'un bir semtine isim olur:  Zeynepkamil!...

Hiç çocuklari  olmayan iki sevgili  günümüzde çocuk sesleri arasında yatıyorlar.

Ve bu hastanede dogan her kiz bebegin gobek adi Zeynep, her erkek bebegin gobek adi da Kamil olur.

Ben de bu ask semtinin, çocuk hastanesinde dogan Zeynep´lerinden biriyim.

Doguda erkek evlada daha çok onem verilmesinin, malesef cinsiyet ayrimi yapiliyor olmasinin  vurgulanmis olmasi iyi olmus bence. Ayrica insanlari,  çogu zaman koruduklarini zannederek en çok en sevdikleri uzer. Hatta bazen kitapda da oldugu gibi kotu sanuçlar bile dogurabiliyor bu tutum.

Bastan itibaren sonucun neye baglanacagini çok merak ederek okudum kitabi. Ama boyle çarpici bir son beklemiyordum açikcasi. Her ne kadar taklit ya da esinlenerek yazilmis oldugu konusulsada ben çok begenerek okudum. Okumayanlara tavsiye ederim.

Sevgilerimle,

Gungor Ekinci Saglik