12 Mart 2012 Pazartesi

ELIMI SALLASAM KOPEGE ÇARPICAM

Bu kopegin ismi aslinda Mavi,
ama o kadar karizmatik ve havali bir kopek ki Lord diyesim geliyorum hep.


Ben kopeklerden çok korkarim. Hatta kopekden kaçmak için kendimi arabanin onune atabilecek kadar çok korkarim hemde.
Canimin içi, Ispanya´ya gelmeden once, burada çok fazla kopek oldugunu, neredeyse her ailenin en az bir kopeginin mutlaka oldugunu soylemis ve bu fobimden mutlaka kurtulmam gerektigini belirtmisti. Her ailede bir kopek olabilecegi bana abartili gelmisti dogrusu, taaa ki buraya gelip gozumle gorene kadar.

Arkadaslar ben yer yuzunde bu kadar çok çesit kopek olabilecegini bile tahmin etmezdim. Filmlerde gorduklerimde dahil, bu kadar çok çesitte kopek hayatim boyunca gormemistim. Kimisi yalnizligini gidermek için, kimisi bir ugras, bir hobi olsun diye, o veya bu sebeple herkes en az bir kopek edinmis. Inanin burada ulke ekonomisini etkileyecek kadar çok kopek var. Bizim gibi kopegi olmayan aileler parmakla gosterilecek kadar az.

Turkiyede ise giderken, fobim yuzunden servis duragina kadar sagolsun canim babam gelirdi benimle. Bir keresinde babamin yanimda olmadigi gunlerden biriydi. Servis duragina çok yaklasmistim ki kopek gordum. O arada servisinde duraga geldigini fark ettim. Ve ne yapmak zorunda kaldim hemen soyliyeyim, telefon açip servisi beklettim, yolumun uzamasini goze alarak yonumu degistirdim, kostura kostura baska bir yoldan servis duragina gittim.

Çocuklugumdan itibaren defalarca kere kopeklerinden kaçma operasyonlarim oldu.
Sokak kopeklerinin disinda, mesela bazi komsularimizda guvenlik açisindan kopeklerini gece salik birakiyorlardi. O komsulara da rica etmistik, benim aksam servisimin gelis saati yaklastiginda kopeklerinin tasmasini takiyor ve sabah ben ise gitmeden de açmiyorlardi.

Kuçugu, buyugu, evcili, sokagi fark etmez, korkuyorum hepsinden. Bu konuda bana soylenenlerin içinde en sinir oldugum laflar da “ ayy korkma yaa, bisey yapmaz", bir de "hayvan sevmeyen insan da sevmez” .

Hadi ya, kim demis onu ????


Tabiki hayvan eziyetlerine ve tecavuzlerine ben de karsiyim.
Tabiki onlar için disarida bir kap su birakalim.
Tabiki onlarin da bir cani var.
Tabiki bir çogu insandan daha sadik dost olabiliyor...

Korkuyorum ya, korkuyorum iste allah allaaaah.
Ve korkuma saygi bekliyorum sadece.

Kopek deyince aklima iki sey geliyor hemen;
1-Dizime saplanmis disleri.
2-Ben korkudan bayilirsam, o da beni iyice parçalarsa !?

Geçen gun tek basima yuruyeyim biraz dedim.
Herkes kopegini dolasmaya çikariyor ve genelde nehir kenarina gidiyorlar. Ben sirf onlari gormiyeyim diye park tarafindan yurumeyi tercih ettim. Daha yola çikali yarim saat olmamisti ki, tasmasi açik bir kopegi fark ettim. Tabi hemen yolumu degistirmeye karar verdim ve hizli adimlarla sag tarafa dogru yurumeye basladim. Allahim olacak sey degil kopek fark etti, onunla oyun oynuyorum sandi.

Halimizi gormeniz lazim, ben kosuyorum o kusuyor.
Daha dogrusu ben kaçiyorum o kavaliyor.

Bir yandan da sahibine sesleniyorum korkuyorum, çagirin sunu diye.
Kadin elinde telefonu, hiç istifini bozmadan bana o sinir oldugum cumlelerden birini soyledi sadece; Çok kuçuk bisey yapmaz, korkma...

Kosmakdan ve aglamakdan nefes nefese kaldigim sirada, çocugunu dolastiran bir bayan yakaladi kopegi sagolsun. Kopegin sahibi ancak ozaman gelebildi kopeginin yanina.

Yaptigi davranis ne nezaket kurallarina ne de insanliga sigar bence.
Çunku aglaya aglaya can havli ile kostugumu gordugu halde hiç mudahale etmedi olaya. Birde bana bulundugu yerden hersey yolunda mi diye seslenmez mi?
Turkçe Ispanyolca karisik agzima ne geldiyse saymaya basladim.
Bir bankda oturup nefesimi toparlamayi bekledim once.
Sonra yine yurumeye basladim.
Az ileride yine bir tasmasiz kopek gordum.
Sonra geri donmeye karar verdim.
Daha on dakika olmadan yine bir tasmasiz kopek gorunce parkdan caddeye saptim. Yasadigim olay o kadar sinirlerimi bozdu ki aglaya aglaya eve geldim.

Yazacak çok sey birikti bu aralar.
Simdilik herkese sevgilerimle...
Gungor Ekinci Saglik



Bu fotografta da Mavi, sahibi olan arkadasimiz Koray´la birlikde.



Bu fotografta da Mavi´nin ev arkadasi Ayla, guzel sahibesi Gabriela ile birlikte.
Koray ve Gabi evli olup, evi Mavi ve Ayla ile paylasiyorlar yani.
Tabiki yukaridaki uç fotografi da ben çekmedim, çekemedim. O kadar yaklasmam mumkun degil çunku. Asagidaki fotograflari da sokakda zoom yaparak çektim.







7 yorum:

Asuman Yelen dedi ki...

Tüm bu başına gelenlere çok üzüldüm Güngör' cüm. Yürüyüşün rezil olmuş.
Belki yeni doğmuş bir köpek alıp elinde büyümesini izlersen alışabilirsin. Tabii ki kimsenin seni kınamaya hakkı yok. Bu herkes için geçerli ama bu durumun yaşamını etkilemesine izin verme. Üzerine git bence. Adım adım.
Buz gibi İstanbul' dan, sımsıcak sevgiler...

Bugday Tanesi dedi ki...

Güngör ama hakkaten bir şey yapmazlar yaaa :))
Benim de var Benek'im evde beslediğim. Şaka bir yana korktuğum köpekler yok değil mi var, ama sahipli olanlardan pek tırsmam doğrusu çünkü neyi yapıp yapamayacaklarını biliyorlardır.
Bu arada Mavi'ye bayıldımmm.

GÜLO dedi ki...

GÖZÜMÜN ÖNÜNE CAMİ SAPAĞI GELDİ...ALDIN SEN MESAJI..
HIRRRRRRR

Güngör Ekinci Saglik dedi ki...

Sevgili Asuman hanim,
Inanin bu fobim hayatimi zorlastiriyor, ben de istiyorum bu fobiden kurtulmayi. Umarim bir gun gerçek olur. Ayrica sicacik sevginiz yuregime kadar isledi.
Tesekkurlerimi ve sevgilerimi gonderiyorum bende.


Sevgili Bugday´cim,
Mavinin canli halini gorsen asil ozaman bayilirsin. Yanina yaklasamiyorum ama gerçekden çok asil bir kopek. Optum çok canim, sevgiler.


Canim kardesim,
Mesaji almazmiyim. Nasil unuturum topuklarim sirtima vuva vura kosmalarimi. Ne gunlerdi, babam karsilardi beni... optum kardesim, sevgiler...

Adsız dedi ki...

merhaba güngör hanım.yazılarınız çok hoş,arkadaşınızın dediği gibi köpek beslerseniz alışırsınız.yazılarınızın devamını bekleriz.

Adsız dedi ki...

göngör hanım,bloğunuzu hosbiya ve acara aramalarımda gördüm.yazılarınızı okuyorum.ama size mesaj atamadım.bu konuda acemiyim.evlenmişsiniz.tebrik ederim.mutluluklar dilerim.dedem hosbiya dan bahsetmişti ama şimdi eski insanlar kalmadı ama.dedemden dinlemiştim.bizimkilerinde köyü orasıymış.inşallah bu yazdıklarımı size gönderebilirim.sevgilerimle.yeni hayatınızda size ve eşinize mutluluk ve sağlıklı nice güzel yıllar diliyorum.Türkiyeden sevgilerimle.

Güngör Ekinci Saglik dedi ki...

Sevgili Adsiz okuyucu,
Anladigim kadari ile son 2 yorumun ikisi de size ait.
Oncelikle belirteyim ki kopek besleme isi benim için çooook uzak gorunen bir ihtimal...
Hosbiya ile ilgili yaptigim arastirmalarda edindigim bilgileri de Ahiska´dan sokulen Çinarlarimiz yazimda yazmistim. Dedelerimiz çok çileler çekmisler gerçekden.
Evliligimle ilgili iyi dilekleriniz için tesekkur ediyor sevgilerimi gonderiyorum. ( Birdahakine isim de belirtmenizi rica ederim.)