29 Eylül 2010 Çarşamba

İYİKİ DOĞDUN GÖKHAN



Biz Ortaokula giderken ev ekonomisi dersimiz vardı.
3.sınıfta derse müfettiş geldi, hepimize sırasıyla kaç kardeş olduğumuzu sordu.
4 kardeş ve üstü olan arkadaşları çok azarlamıştı. Dersimizin hocası da müfettişle bir olup arkadaşlarımızı arazlayarak bize aile planlamasından bahsetmeye başlamışlardı.

O gün arkadaşlarımın durumuna çok üzülüp - " Allahım iyiki 3 kardeşmişiz diye sevinmiştim". Ama bu olay beni çok fazla rahatsız etmişti.

Aradan birkaç ay geçmişti ki annem ne dese beğenirsiniz ?
- Güngör bir kardeşin daha olacak.

Günlerce ağladım 4.kardeşi istemiyorum diye. Fakat dikkatinizi çekerim istemediğim aslında kardeş değil, DÖRDÜNCÜ kardeşti. Ve tek derdim "ben arkadaşlarıma 4 kardeş olduğumuzu nasıl söylerim "di. Hakan’la, Güler havalara uçuyorlardı yeni bir kardeş geliyor diye, bense yastaydım.

Annem, babam, teyzelerim ve yengem, dokuz ay boyunca dört koldan beni ikna etmeye çalıştılar :
- Bak, bir doğsun tapacaksın ona, en çok sen seveceksin, kimseye bırakmayacaksın
vs. vs.....Ama üzüntüden kimseyi dinleyecek halim yoktu.

Neyse, 13 yaşımdayken annemle babam beni takmadılar tabi :-)
Araya yaz tatili girdi, arkadaşlarımı ve ev ekonomisi hocamızı görmediğim için biraz daha rahattım, artık ağlamıyordum. Günler ayları kovaladı, liseye başladım. Okulun ilk haftasının ilk Perşembe gecesi annemin sancıları tuttu. Cuma günü sabaha karşı Gökhan aramıza katıldı.

Ogün okula gitmedik. Öğle saatlerine doğru hastaneye gittik. Gökhan, bebek yatağında yatıyordu ve yatağın üzeri bir örtü ile kapalıydı. (Ozamanlar öyleydi nedense, çocuklar kundaklanır öyle sere serpe yatırılmazdı.)

Herkesin gözünün üzerimde olduğunun farkındaydım. Biraz istekli biraz isteksiz, biraz sevinçli biraz sinirli, Gökhan’ın üzerindeki örtüyü kaldırdım.

Allahım o ne ?
Inının ınının ınının ııııııınnnnn...
Bir bebek bu kadar mı güzel olur ?

İşte o saniyelerden sonra Gökhan bir yana dünya bir yana oldu benim için.

Diğer kardeşlerimi hatta bütün ailemi çok severim, zaten bunu da herkes bilir.
Ama aramızda 14 yaş var, belki de bunun için Gökhan benim hem kardeşim hem çocuğum gibi oldu.

Gök, büyümeye başladığında önemli olaylarını not etmeye başlamıştım. Sonra derken okulda ne olmuş ne bitmiş, kim ne demiş, herşeyini benimle paylaşmaya başladı. Ozamanki çocuk aklıyla ne tatlı şeyler anlatırdı bilemezsiniz. Sonra bunların hepsini bir defterde toplamaya karar verdim, 18. yaş gününe kadar aksatmadan herşeyi yazdım.

Bana ilkokul 1.sınıfa giderken doğum günümde hediye olarak minik bir yıldız vermişti bir de not yazmıştı saklamıştım. İlk dişini de saklamıştım. Hatta 1.sınıfta kullandığı defterlerini, kalemlerini, ona en çok yakışan minicik kıyafetlerini de ayırmıştırm. 18.doğum gününde hepsini paketleyip ANI’larıyla birlikte doğum günü hediyesi olarak vermiştim çok duygulanmıştı.

Sevgili kardeşimin bugün karşılayacağı yeni yaşını buradan da kutlamak istedim.

Canım benim,
Zaman bizi ne ile karşılaştırırsa karşılaştırsın, hayat bizlere ne sunarsa sunsun, her zaman yanında / yanınızda olacağımı bilmeni isterim. Tüm beklentilerinin gerçekleştiği mutlu, sağlıklı, başarılı, huzurlu bir ömür diler yanaklarından öperim.

Doğum günün kutlu olsun.
İyi ki doğdun, iyi ki varsın.

Sevgilerimle,
Ablan Güngör Ekinci

10 yorum:

Asuman Yelen dedi ki...

Önce Gökhan' a sağlıklı, mutlu uzun bir ömür diliyorum.
Öyle içten yazmışsın ki duygularını, kardeşine duyduğun sevgi okuyana geçiyor.
13 yaşındaki kız ve erkek çocukları, o azarların muhatabı tabii ki olmamalı. Bu beni de rahatsız etti.
Amaaa... Kardeşine verdiğin 18. yaş hediyesi çok hoş. Müthiş.

Hamiyet Akan dedi ki...

İyi ki doğmuş, iyi ki mutlulukları size getirmiş. Dilerim tüm ömrü boyunca huzur, sağlık ve güzelliklerle yaşasın. Doğum günü kutlu olsun.

Sevgiler Güngör'cüm...

Güngör Ekinci Saglik dedi ki...

Sevgili Asuman hanım,kardeşim çok başkadır gerçekten, az bile yazdım diyebilirim.
Mesajınız için çok teşekkürler. Sevgiler.

Güngör Ekinci Saglik dedi ki...

Sevgili Hamiyet'cim, çok teşekkürler iyi dileklerin için.Sevgiler canım.

Leylak Dalı dedi ki...

Sevgili Güngör,
Kardeşine upuzun, sağlıklı bir ömür dilekleri yolluyorum. İlginçtir ki benim de tek kardeşimle aramız 14 yaş, o yüzden kardeşim değil çocuğum gibi oldu hep. Seni çok iyi anlıyor ve ona karşı duygularını tahmin edebiliyorum. Birlikte çok uzun bir ömür yaşayın...
Sevgiyle

Güngör Ekinci Saglik dedi ki...

Sevgili Leylak Dalı, gerçekten çok hoş bir tesadüf olmuş. İyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim.Ben de size kardeşinizle birlikte uzun ömürler diliyorum. Sevgilerimle.

Selma Er dedi ki...

sevgili güngör hn,ne mutlu böyle sevgi dolu,birbirine bağlanmış,sevgi yumağı olmuş güzel bir aileniz var..kardeşinize sağlıklı,mutlu,başarılı güzel bir yaşam dilerim..duygularınızı,sevginizi,bağlılığınızı ne kadar güzel yazmışsınız..allah sizleri birbirinizden ayırmasın..her zaman güzellikleri,sevgileri,başarıları,mutlulukları paylaşın..sevgiler..

Güngör Ekinci Saglik dedi ki...

Sevgili Selma hanım çok teşekkür ederim iyi dilekleriniz için.Allah kimseyi sevdiklerinden ayırmasın.
Sevgilerimle.

sarp kaya dedi ki...

Güngör hanım keşke siz benim ablam olsaymışsınız... bir blog yazısını bu kadar beğeneceğim, bir solukta okuyacağım 40 yıl düşünsem aklıma gelmezdi... yüreğine sağlık...

Güngör Ekinci Saglik dedi ki...

Sevgili Sarp bey,
Hoşgeldiniz bloğuma.Nazik mesajınız için çok teşekkür ederim.
Sevgiler.