Daha geçen gun Facebook da rahmetli Kemal Sunal´in
fotografini gordum. Ve sanki bir aile buyugumu ozlemisim gibi kendisini ne
kadar çok ozledigimi fark ettim.
Canimin sikkin oldugu okadar çok anda filmleri ile beni guldurmeyi
basarmis ve mutlu etmisti ki. Nurlar içinde uyusun. Rahmetli Zeki Alasya´yi hatirladim sonra ayni
duygularla.
Onlara rabbimden rahmet dilerken, Metin Akpinar ve Sener
Sen´e uzun omur, Tarik Akan´da sifa dilemistim.
Dun aldigimiz bu kotu haberle oyle uzuldum ki anlatamam. Çok erken bir gidis
gerçekten.
Televizyondan evlerimize giren bu guzel insanlarin,
uzerimizde hakki olduguna inaniyorum ben. Hangimiz gulmedik ki filmlerinde?
Sayelerinde
hangimiz siyrilmadik bir an için dertlerimizden?
Yaptikleri
yurekleri kadar guzel filmleri ile dostlugu, kardesligi, vefayi guldurerek ogretirken,
toplumsal sorunlara isik tuttuklari da oldu.
Bazi
insanlar var ki onceki donemlerde yasayip olduklerinden onlari hiç gorme
imkanim olmadigi için uzuluyorum zaman zaman. Bazi insanlar da varki ben olmeden olmesinler
istiyorum. Çok yakisiyorlar dunyaya/ ulkeme.
Neyseki
saydigim bu isimlerle( tabiki sayamadigim da çok kiymetli isimlerimiz var) ayni
topraklarda yasamisligim, ayni donemde nefes almisligim var.
Su saatten
sonra ne diyeyim be Tarik Akan?
Sen de
kabimde ozlenenlerin yaninda yerini aldin. Mekanin cennet olsun “Yeke Kisi”.
Basta Kemal
Sunal ve Zeki Alasya olmak uzere butun guzel yureklere selam soyle.Adile
Nasit´in ve Hulusi Kentmen´in ellerinden opuyorum. Baris Manço´ya da sarkilarinin
hala dillerde dolastigini soyle olur mu?
Sizleri herzaman sevecek ve unutmayacak olan guzel ulkemin
vatandaslarindan
Gungor Ekinci Saglik
Saygi, sevgi ve gozyasi ile…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder