29 Eylül 2011 Perşembe

İYİKİ DOĞDUN GÖKHAN



Biz Ortaokula giderken ev ekonomisi dersimiz vardı.
3.sınıfta derse müfettiş geldi, hepimize sırayla kaç kardeş olduğumuzu sordu.
4 kardeş ve üstü olan arkadaşları çok azarlamıştı.
Dersimizin hocası da müfettişle bir olup arkadaşlarımızı arazlayarak bize aile planlamasından bahsetmeye başlamışlardı.

O gün arkadaşlarımın durumuna çok üzülüp - " Allahım iyiki 3 kardeşmişiz diye sevinmiştim". Ama bu olay beni çok fazla rahatsız etmişti.

Aradan birkaç ay geçmişti ki annem ne dese beğenirsiniz ?
- Güngör bir kardeşin daha olacak.

Günlerce ağladım 4.kardeşi istemiyorum diye.
Fakat dikkatinizi çekerim istemediğim aslında kardeş değil, DÖRDÜNCÜ kardeşti.
Ve tek derdim "ben arkadaşlarıma 4 kardeş olduğumuzu nasıl söylerim "di.
Hakan’la, Güler havalara uçuyorlardı yeni bir kardeş geliyor diye, bense yastaydım.

Annem, babam, teyzelerim ve yengem, dokuz ay boyunca dört koldan beni ikna etmeye çalıştılar :
- Bak, bir doğsun tapacaksın ona, en çok sen seveceksin, kimseye bırakmayacaksın
vs. vs.....Ama üzüntüden kimseyi dinleyecek halim yoktu.

Neyse, 13 yaşımdayken annemle babam beni dinlemediler tabiki :-)
Araya yaz tatili girdi, arkadaşlarımı ve ev ekonomisi hocamızı görmediğim için biraz daha rahattım, artık ağlamıyordum. Günler ayları kovaladı, liseye başladım. Okulun ilk haftasının ilk Perşembe gecesi annemin sancıları tuttu. Cuma günü sabaha karşı Gökhan aramıza katıldı.

Ogün okula gitmedik. Öğle saatlerine doğru hastaneye gittik. Gökhan, bebek yatağında yatıyordu ve yatağın üzeri bir örtü ile kapalıydı. (Ozamanlar öyleydi nedense, çocuklar kundaklanır öyle sere serpe yatırılmazdı.)

Herkesin gözünün üzerimde olduğunun farkındaydım.
Biraz istekli biraz isteksiz, biraz sevinçli biraz sinirli, Gökhan’ın üzerindeki örtüyü kaldırdım.

Allahım o ne ?
Inının ınının ınının ııııııınnnnn...
Bir bebek bu kadar mı güzel olur ?

İşte o saniyelerden sonra Gökhan bir yana dünya bir yana oldu benim için.

Diğer kardeşlerimi hatta bütün ailemi çok severim, zaten bunu da herkes bilir.
Ama aramızda 14 yaş var, belki de bunun için Gökhan benim hem kardeşim hem çocuğum gibi oldu.

Gökhan, büyümeye başladığında önemli olaylarını not etmeye başlamıştım. Sonra derken okulda ne olmuş ne bitmiş, kim ne demiş, herşeyini benimle paylaşmaya başladı. Ozamanki çocuk aklıyla ne tatlı şeyler anlatırdı bilemezsiniz. Sonra bunların hepsini bir defterde toplamaya karar verdim.
18. yaş gününe kadar aksatmadan ve Gökhan'a söylemeden, bana anlattığı herşeyini yazdım. Deftere Gökhan'ın her yaşında birlikde çekildiğimiz fotoğraflardan da yapıştırdım.

Bana ilkokul 1.sınıfa giderken doğum günümde hediye olarak minik bir yıldız vermişti bir de not yazmıştı saklamıştım.
İlk dişini de saklamıştım.
Hatta 1.sınıfta kullandığı defterlerini, kalemlerini, ona en çok yakışan minicik kıyafetlerini de ayırmıştım.

18.doğum gününde hepsini paketleyip, ANI’larıyla birlikte doğum günü hediyesi olarak vermiştim çok duygulanmıştı.

Sevgili kardeşimin bugün karşılayacağı yeni yaşını buradan da kutlamak istedim.

Canım benim,
Zaman bizi ne ile karşılaştırırsa karşılaştırsın,
hayat bizlere ne sunarsa sunsun,
her zaman yanında / yanınızda olacağımı bilmeni isterim.

Tüm beklentilerinin gerçek olduğu, mutlu, sağlıklı, başarılı, huzurlu bir ömür diler yanaklarından öperim.

Doğum günün kutlu olsun.
İyi ki doğdun, iyi ki varsın.

Seni çok seven ablan Güngör Ekinci

9 yorum:

Asuman Yelen dedi ki...

Bir kez daha anladım senin bu yazını okuyunca Güngör'cüm. İnsan ömründe en naif ama aynı zamanda en sert dönem ergenlik. Nelere takılıyor çocuk o yaşta. Ne anlamsız şeyler için helak oluyor:)
İyi ki doğmuş Gökhan. Sağlıklı, mutlu nice yıllara...

Bugday Tanesi dedi ki...

Ne güzel bir ablasın sen, kardeşler bambaşka. İlk tepkini gülerek okudum. Uzun, sevgi dolu bir ömrünüz olsun :)

Banu dedi ki...

ne kadar güzel yazmışsın! kardeşinin yeni yaşını kutlarım, nice yaşlara sağlık, huzur ve mutlulukla...

Ali Hüseyin Canatan dedi ki...

İnsanın bu seviyi bu ilgiyi kıskanmaması mümkün değil.
Keşke siz benim ablam olsaydınız.

Ali Hüseyin Canatan

Adsız dedi ki...

Kardeşinizin doğum günü kutlu olsun. Ve sizin gibi bir ablası varken kıymetinizi bilsin.
Selamlar.
Ahmet Aslan

OSMAN dedi ki...

YA ÖYLE ÖZENDİM Kİ.
KEŞKE BİRİDE BENİM ANILARIMI YAZMIŞ OLSAYDI. NE KADAR ÇOK İSTERDİM. BUNDAN DAHA GÜZEL BİR HEDİYE OLMAZ KESİNLİKLE. KARDEŞİNİZE RESMEN GEÇMİŞİNİ HEDİYE ETMİŞSİNİZ. ÇOK İNCE DÜŞÜNCELİSİNİZ GERÇEKDEN.
KARDEŞİNE BUNLARI YAPAN ÇOCUKLARI İÇİN NE YAPAR ACABA? İNŞALLLAH BURADAN ONLARI OKUMAKDA NASİP OLUR.
GÖKHAN BEYİN DOĞUM GÜNÜ KUTLU OLSUN.
KARDEŞİNİZE VE SİZE SELAM VE SEVGİLER (TABİKİ CANINIZIN İÇİNE DE :))) )
OSMAN

Güngör Ekinci Saglik dedi ki...

Sevgili Asuman hanım,
Cidden öyleymiş, şimdi bende gülüyorum halime. Ama ne yazıkki böyle düşünmeme en çok da öğretmenim ve müfettiş neden olmuştu. İyiki de annemler beni dinlememiş ve Gökhan doğmuş. Çok teşekkür ediyor, sevgilerimi
gönderiyorum.


Sevgili Buğday'cım,
Çok teşekkür ederim. Umarım dediğin gibi olmuşumdur ve kardeşlerim de iyi bir abla olduğumu düşünüyordur. :)
Sevgilerimi gönderiyorum canım.


Sevgili Sahafcım,
Çok teşekkür ederim iyi dileklerin için. Teşekkürlerimi ve sevgilerimi gönderiyorum.


Sevgili Ali Hüseyin Canatan,
Çok naziksiniz. Teşekkür ediyor sevgilerimi gönderiyorum.


Sevgili Ahmet Aslan,
Çok teşekkür ederiz.
Bende selam ve sevgilerimi gönderiyorum.


Sevgili Osman bey,
Doğruyu söylemek gerekirse, ben de birisi bana böyle bir hediye versin isterdim.
Umarım size daha da güzelleri nasip olur. Bizden de selam ve sevgiler.

BELİS dedi ki...

Güngör ablacım ne güzel şeyler yazmışsın... Gökhan çok şanslı senin gibi bir ablası olduğu için ama bende en az onun kadar şanslıyım senin gibi mükemmel birini tanıdığım için :)ablam yok ama olsa seni sevdiğim kadarr çok severdimm... iyiki varsın:)

Güngör Ekinci Saglik dedi ki...

Ayyyy tatlı Belis'im, güzel Belis'im benim. Ben de seni çok seviyorum. Zaten sen de biliyorsun seni ne kadar çok sevdiğimi.
Yorumun için çok teşekkür ediyor, o tatlı yanaklarından öpüyorum canım. Sevgiler.