ANNEM BABAM TÜRKÜLER

1994 yılındaki devalüasyona kadar, babamın maddi durumu çok çok iyiydi...
Malum, zaman her zaman ye kürküm ye zamanı olmuştur ya, o zamanlarda da öyleydi...

O yıllarda evimiz aş evi, yolcu hanı, kızılay, uzlaştırma merkezi, faizsiz kredi binası, pansiyon, vs. vs... gibiydi...

Bir akrabamız İstanbul’a mı yerşelecek ? Yeri yurdu belli olana kadar biz de ağırlanır dı.
Belediye yollarımızı mı yaptırıyor ? İşçilere bahçede sofra hazırlanır dı.
Mahallede birine iğne mi vurulacak? Hasta, anneme getirilir di.
İki kişi yada aile arasında sorun mu var? Bizim evde uzlaştırmaya gidilir ara bulunur du.
Birinin paraya mı ihtiyacı var? Babam süresiz ve faizsiz kredi açar dı.
Mahalleye yeni birilerimi taşınıyor? Aaa onların şimdi yemek hazırlayacak vakti yoktu!!! Annem hemen hamur mayalar pişi yapıp götürü dü.
Biri iş mi arıyor? Babam ne yapar yapar nüfusunu kullanır, kişiyi iyi bir işe yerleştirir di.

Hangi birini yazayım, daha neler de neler..di..

Bu arada bir itibar bir itibar, sanırsınız babam sıradan yardım sever bir komşu değil de millet vekili ( hakkını verenlerden demek istedim) . Derken gün oldu harman oldu, 5 Nisan 1994 deki Nisan kararları yüzünden babam iflas etti....

İFLASLA BERABER KÜRK DE ESKİYİP DEĞERİNİ YİTİRMEYE BAŞLADI.

İşte o günlerde Fatih Kısaparmak’ın aşağıdaki türküsü kardeşim Güler’le beni dinledikçe çok hüzünlendirir di. Hatta hala daha aynı şekilde etkilidir üzerimizde. Babamın ağladığına da ilk o zamanlarda şahit olmuştum. Aklıma nasıl kazınmışsa babamın ağladığını gördükten sonra ağlayan babalara hiç dayanamaz oldum.
Hala daha Televizyonda bile bir babanın ağladığını görsem tutamıyorum kendimi.

Şimdi, onca sıkıntıyı geride bırakıp, eski güzel günlerimize dönmemizi sağlayan Allahıma şükürler olsun...

Yaşayan bütün babalarımıza uzun ömürler, aramızda olmayan babalarımıza Allahtan rahmet diliyorum.

İşte o türkü:

BENİM BABAM
Bu adam benim babam, sekiz köşe kasketiyle
Omuzunda sakosuyla hey

Cebinde yok parası, bafradır cıgarası
Yüreğindedir yarası
Altı çocuk büyütmüş, bir işci maaşıyla
Bu adam benim babam hey

Ağlama benim babam, ağlama naçar babam
Kara gün geçer babam hey
Bir kapıyı kapayan, gene açar babam
Ağlama benim babam hey

Ağlama mazlum babam, ağlama naçar babam
Kara gün geçer babam hey
Bir kapıyı kapayan, gene açar babam
Allah büyük babam hey

Bu adam benim babam, derdi dağlardan büyük
Çaresiz beli bükük hey

Bir gün olsun gülmemiş, rahat nedir bilmemiş
Gözyaşını silmemiş
Bir lokma ekmek için, kimseye eğilmemiş
Bu adam benim babam hey

Ağlama arslan babam, dert etme naçar babam
Kara gün geçer babam hey
Bir kapıyı kapayan, gene açar babam
Allah büyüktür babam hey

Dert etme naçar babam, aldırma naçar babam
Kara gün geçer babam hey
Bir kapıyı kapayan, gene açar babam
Aldırma benim babam hey

Şiir
Benim babam mert adamdı, mangal gibi yüreği
Yufka gibi kalbi vardı, hayatım boyunca ona özendim
Fedakârdı ! bir dikili ağacı olmadı belki
Ama kendisi, onuruyla yaşayan koskoca bir çınardı
Üstümde ki kol kanat, sırtımı yasladığım dağ gibiydi
Ben babamın oğluyum, tepeden tırnağa anadoluyum
FATİH KISAPARMAK



Hormonlarının değişmesini,
uykusuz geceleri,
her hamilelikte omurilikten bir diskin gitmesini,
dişlerinin hassaslaşmasını,
gerekirse kariyerlerini yarım bırakmayı,
ilk 3 ay herşeye mide bulantısı ile bakmayı,
son 3 ay yüz üstü yatmaya hasret kalmayı,
9 ay boyunca vara yoğa herşeye ağlamayı,
en sevdiği elbisesinin içine belki bir daha hiç girememeyi,
Aralık ayının bir gece vakti erik erik diye tutturmayı,
canından can koparılır şekilde bir sancı ile doğurmayı,
karnında yıllırca kalacak çatlaklar oluşmasını,
büyüdükçe sorunlarının artacağını ve bundan sonra hayatını ona göre proglaması gerektiğini bilsede çocuk doğurmayı göze alan,
BAZI BÖLGELERİMİZDE MALESEF ÇOCUK OLAMADAN KADIN OLAN,
yeryüzünde saçlarını süpürge edebilme özelliğine sahip tek mahlukat olan annelemiz, bizleri çeşitli ninnilerle büyüttüler şüphesiz.

“ Yavrum, uyusun da büyüsün ninni” sinin Kars’taki karşılığı “ balama layla” dır.

Aşağıda, memleketim Kars’ın ozanlarından Sn. Yener Yılmazoğlu’ nun, annesinin kabri başında söylediği türküsünü de yayınlamak istiyorum bugün.

Babamın da her defasında hüzünlenerek dinlediği bu türküyü, tüm anne babalara armağan ediyor, yaşayan bütün annelerimize uzun ömürler, aramızda olmayan annelerimize de Allahtan rahmet diliyorum.

ANA
Geldim kabristana ana, hasret özümde
Uyanda balana layla de layla.
Uzaktan gelmişem uyku gözümde,
Uyanda balana layla de layla.

Layla layla, layla balama layla,
Bir zamanlar bana diyirdin, balama layla
İndi men deyirem anama layla.

Menimle ağlıyır gökte bulutlar,
O mahsun hayalin kalbimi dağlar,
Saçımın teline garışıf otlar,
Uyanda balana layla de layla.

Yılmazoğlu anam anam üreh dağlıyır,
Zalım gurbeteller yolum bağlıyır,
Yavruların her gün sana ağlıyır,
Uyanda balana layla de layla.
Yener YILMAZOĞLU



Annemle babamdan bu kadar bahsedip de, onların türküsünden bahsetmemek olmaz tabiî ki.Aşağıdaki türkü de annemle babamın türküsüdür.
Babam anneme aşık olduğunda, annemlerin evinin önünden geçerken ıslıkla bu türküyü çalarmış. Hala daha ikisinden biri radyo da yada televizyon da bu türkünün çıktığını görse yada duysa sesini açıp birbirlerine dinletirler.

Ne Güzel Yaratmış Yar Yar Seni Yaradan
İstemem Esmesin Yar Yar Yeller İncinir
Güzelsin Sevdiğim Yar Yar Gülden Goncadan
Uzanmasın Sana Yar Yar Eller İncinir

Kirpiklerin Oktur Yar Yar Kaşın Yay Gibi
Gözlerin Aklımı Yar Yar Etti Zay Gibi
Cemalin Güneşe Benzer Yar Yar Yüzün Ay Gibi
Değmesin Zülüfler Yar Yar Eller İncinir

Bir Garibim Düştüm Yar Yar Gurbet Ellere
Aşığım Ben Yar Yar Sinendeki Güllere
Korkarım Adını Yar Yar Demem Ellere
Düşersin Dillere Yar Yar Diller İncinir
Neşet Ertaş

Sevgilerimle,
Güngör Ekinci