Her yil 18 Mart´ta Çanakkale Zaferi ile kutlardik canim
babamin dogum gununu.
Vefatini da baska bir bayrama saklamis meğerse iyi
yureklim.
19 Mayis gunu sessiz, sakin bir sekilde ayrildi aramizdan.
Babam son zamanlarda çok hastaydi. Bir gorup doneyim diye endişe ve üzüntü ile 19 Mayis sabahi
buradan yola çiktim. Saat 16:00´da evin
onundeydim. O an çok ilginç bir sey oldu. Sanki ev agliyor gibi geldi bana.
Içeri girdim, yurumeye basladim. Her sey film gibiydi. Sanki içerisi sisliydi, duvarlar, kapilar,
perdeler her sey agliyordu sanki. Once salonda annemi gordum. O da rahatsizligindan dolayi
hiç kalkmadan yatiyor ( 1-2 aya kadar iyilesecek insallah).
Sonra babamin yattigi odaya gittim. O an basimdan asagiya
kaynar sular dokuldu sanki. Babam gozleri kapali bir sekilde sadece nefes
aliyordu. Zar zor bir yudum sicak çorba
içirdim pipetle. Ama o an benim orada oldugumun farkinda degildi bence. Saat 17:00 civari daha sesli baba baba diye
bagirdim.
Çok ilginç bir sekilde babam o an gozlerini açti. Bana
gulumsedi. Elimi sıktı. Gozlerini kapatti. Arada Kelime-i şehadet getirdi. Ve
saat 5 buçuk civarı hiç inlemeden,
zorlanmadan, sakince, uykusunun içinde
aramizdan ayrildi…Gitti…
Baba!
Hep endise ederdim, ya sagligina yetisemezsem diye. Ya da
ben dondukten sonra vefat edersen ve cenazene yetisemezsem diye.
Hani ben bir seye sıkılınca sen hep derdin ya “ sen tasa
etme ben hallederim”. Bunu da hallettin baba. Istanbul´da bulundugum bir
haftalik sure içinde hem vedalasmak, hem de evlat olarak orada bulunarak seni
hak ettigin gibi guzel bir sekilde ugurlamak kismet oldu bana. Bir haftalik sure içinde hem sagligini, hem vefatini, hem
mevlidlerini gordum baba.
Selâni duydugumuzda evimizde deprem oldu sanki. Seni evden
çikartirlarken gozumun onune hangi animiz geldi biliyor musun?
Hani ben ilkokula giderken okulda çok fazla öğretmen
arkadasin vardi. Ben de folklor ekibindeydim. Ve bir 23 Nisan gunu toren oncesi
hepiniz ogretmenler odasinda halay çekmistiniz. Ne kadar mutluyduk. Oyyyy Eyip Ekinci simdi seni boyle mi gorecektim?
Seni son bir hafta içinde goren herkese “ ben aslinda
gidiyorum, çok hastayim, ama Gungor´u bekliyorum” demissin. Ahh babam, can
babam…Ben duyduklarimin hangi birine yanayim simdi…
7.gun mevlidinin okunacagi gun sabahtan itibaren hava çok
kapaliydi.Ev ve bahçe doldu tasti sevenlerinle. Hava tum gun kapali
olmasina ragmen hiç yagmadi. Ne zaman ki son misafirimiz gitti, son masalar sandalyeler
bahçeden kaldirildi, o dakika yagmur
yagmaya basladi. Rabbim seni ne kadar çok sevmis olacak ki her seyin çok kolay
oldu canim babam.
Mezarinin tam ayak ucunda çok buyuk bir ihlamur agaci var
baba. Bas ucunda da bir çesme. Sokagin adini bilsen çok sasirirsin. Ekinci
Sokak.
“Baba çinar agaci
gibidir. Meyvesi olmasa bile onun gölgesi yeter” derler. Biz sana da doyamadik, golgene de doyamadik. Artik ayak
ucundaki ihlamur agacinin altinda golgelenecegiz canim babam.
Vefatini duyan tum dostlar, akrabalar, arkadaslar, komsular
akin akin geldiler taziyeye. Gelemeyenler defalarca arayip paylastilar acimizi.
(Gelen gelemeyen, arayan soran herkesten Allah razı olsun. Sağ olsunlar var
olsunlar) Her gun duan okundu evde.
Şapkani getirdim gelirken. Az once onume koydum. Sonra bir
çay sana koydum bir çay kendime. Bayagi bir konustuk, dertlestik seninle.
Aslinda ben konustum sen dinledin. Iyiki de her konusmamizda sana “ seni çok
seviyorum “ demisim. Sen de hep ayni cevabi verirdin bana “ Ben de seni çok
seviyorum, hepinizi çok seviyorum”. İyi ki buraya da gelmişsin, torunlarını
görmüşsün.
Gunlerdir çok garip bir ruh hali içindeyim baba. Sanki her gun seni anmazsam, gonul
koyacakmissin, uzulecekmissin gibi geliyor. Çok sukur ki rabbim dayanma
gucu veriyor. Güzel anılarımızı
düşünerek avunmaya çalışıyorum artik. Ama cok garip bir duygu içimdeki. Ne ilk
günlerdeki kadar çaresizce durmadan agliyorum, ne de vafatindan onceki kadar
mutluyum. Bir tuhafim anlayacagin. Sanki
karanlık bir fırtınanın içindeyim ve fırtınanın dinmesini, ortamın
aydınlatmasını bekliyorum. Boyle boyle alisiliyormus demek ki.
Her sey için çok tesekkur ederim baba.
Bizi sonsuz sevip, sevgisini hep belli eden bir baba
oldugun için çok tesekkur ederim. Bize
ogrettigin tum degerler için çok tesekkurler. Saygiyi, sevgiyi, omuz olmayi,
destek vermeyi, paylasmayi, kiymet
bilmeyi, Ataturk´u, Hz. Muhammet´i.…Hepsi
için çok tesekkurler. Son yillarda hiç sampiyon olamasada sayende Fener´li
olmakta guzeldi be baba.
Eskiden şakalasirdik seninle. Sen evin buyuk aslaniydin ben
kuçuk aslani. Bildigim tek sey artik hiç bir sey eskisi gibi olmayacak baba.
Her sey eksik kalacak. Her guzel durumda kardeslerimle ve annemle keske simdi
sen de buarada olsaydin diyecegiz.
Rabbim seni çok sevsin canim babam.
Peygamberimize komsu etsin. Çektigin agrilar ve çileler
kefaretin olsun. Yattigin yer nurla dolsun. Rabbim gunahlarini affetsin baba. Mekanin cennet olsun.
Kurban bayramına çok az kaldı... Babalar gunu de yaklasiyor…Neyse...dedim
ya hiç birşey eskisi gibi olmayacak...
Hem sen hem de hakkin rahmetine kavusmus olan tum babalar
hepiniz nur içinde uyuyun baba. Sag olan butun babalara da saglikli uzun omurler dilerim.
Seni çok seven ve sonsuza kadar sevecek olan kizin.
Kuçuk aslan Gungor Ekinci Saglik